Chlorek potasu (KCl) – sól chlorkowa potasu. W środowisku naturalnym występuje jako minerał zwany sylwin. Znajduje się również w karnalicie i kainicie w postaci podwójnej soli. Związek ten dobrze rozpuszcza się w wodzie. Jest to substancja krystaliczna i bezbarwna. Otrzymywany w wyniku reakcji wodorotlenku potasu z kwasem chlorowodorowym. Może być także pozyskiwany ze złóż mineralnych poprzez rekrystalizację.
ZASTOSOWANIE
- Regulator kwasowości (Funkcja: regulująca kwasowość, nośnik, żelująca)
- Stosowany jako dodatek do żywności E508 (ze względu na gorzkawy smak mieszany jest zazwyczaj z solą kuchenną. W diecie pokarmowej dodanie 1 ppm taumatyny tj. niskokaloryczny słodzik, modyfikator smakowy, powoduje znaczne zmniejszenie uczucia goryczy spowodowanego obecnością chlorku potasu)
- Stosowany jest w produktach o niskiej zwartości sodu oraz w produktach, które nie zawierają soli, konserwach, wędlinach oraz mięsie peklowanym
- Leczniczo w stanach niedoboru potasu (potas wykorzystywany jest w organizmie m.in. do przewodzenia impulsów nerwowych, skurczu mięśni, w tym mięśnia sercowego, utrzymania równowagi kwasowo-zasadowej, jest aktywatorem wielu enzymów)
- W przedawkowaniu glikozydów naparstnicy, hiperaldosteronizmie pierwotnym i wtórnym, miastenii
- Rzadziej w nadpobudliwości mięśnia sercowego
- Profilaktycznie w przypadkach leczenia glikozydami naparstnicy, kortykosteroidami oraz lekami moczopędnymi, zwłaszcza tiazydowymi
- Składnik mieszaniny soli do posypywania dróg zimą
- Sylwin, kainit i karnalit stosowane są jako nawozy potasowe
- Produkcja zapałek, sztucznych ogni oraz materiałów wybuchowych
DAWKOWANIE
nieznaczna hipokalemia – 1,5 grama na dobę podczas posiłku
znaczna hipokalemia – 1,5 grama do 4,5 grama na dobę podczas posiłku
PRZECIWWSKAZANIA I INTERAKCJE
Jednoczesne podawanie preparatów potasu i leków moczopędnych oszczędzających potas, indometacyny i niektórych innych NLPZ oraz inhibitorów ACE może prowadzić do hiperkaliemii.
Dieta zawierająca duże ilości soli kuchennej prowadzi do zwiększenia wydalania potasu z moczem.
Chlorek potasu osłabia działanie glikozydów naparstnicy.
W przypadkach hiperkaliemii pojawiają się objawy osłabienia mięśni, parestezje, niedowład, obniżenie ciśnienia tętniczego, zaburzenia rytmu serca.
Sole potasowe w sytuacjach leczenia terapeutycznego powinny być ściśle kontrolowane, gdyż przedawkowanie może doprowadzić nawet do zatrzymania pracy serca.
Chlorek potasu może wywoływać zaburzenia żołądkowo-jelitowe, nudności, wymioty, biegunkę.
Należy unikać stosowania chlorku potasu, przy
- hiperkaliemii
- ostrej i przewlekłej niewydolności nerek
- niewydolności kory nadnerczy
- hipowolemii z hiponatremią
- stosowaniu leków moczopędnych oszczędzających potas
Należy zachować ostrożność w chorobach serca, po oparzeniach, w stanach ostrego odwodnienia.
Dzieci, kobiety w ciąży i karmiące powinny go unikać.
BIBLIOGRAFIA
1. Chlorek potasu – podsumowanie (ang.). PubChem Public Chemical Database
2. Chlorek potasu – karta leku (DB00761) (ang.). DrugBank
3. http://bazalekow.mp.pl
4. http://vitalia.pl
4. http://www.ciam.pl
5. http://www.przychodnia.pl