Kurkumina stosowana jako środek wspomagający leczenie nowotworów takich jak: czerniak, rak piersi, pęcherza, mózgu, trzustki, jajnika, okrężnicy, wątroby. Dodatkową zaletą, przemawiającą za stosowaniem kłącza kurkumy w terapii przeciwnowotworowej, jest niska toksyczność, jaką charakteryzuje się surowiec. Została opisana po raz pierwszy w 1815r. przez Vogela i Pelletiera. Ayurveda już w 2000 lat p.n.e. Kurkumina wykazuje różne właściwości zarówno biologiczne, jak i farmakologiczne.
DZIAŁANIE
Działanie przeciwnowotworowe wynika z jej zdolności do indukcji apoptozy w komórkach nowotworowych bez cytotoksycznego wpływu na zdrowe komórki. Kurkumina może wpływać na działanie czynnika transkrypcyjnego NF-kB, co było związane z wieloma chorobami zapalnymi, jak np.nowotwory. Jest czynnikiem antyangiogennym – hamuje transkrypcje dwóch głównych czynników, biorących udział w tworzeniu nowych naczyń krwionośnych zaopatrujących rosnący guz, czyli czynnik wzrostu śródnabłonka naczyń VEGF i bFGF. Zapobiega inicjacji procesu angiogenezy, poprzez zmniejszenie stężenia NO w naczyniach krwionośnych.
Zaobserwowano, że kurkumina w dawce 50 mg/kg masy ciała pobudza wydzielanie mucyny, która powleka ściany żołądka ochronną warstwą. Badania udowodniły też działanie żółciotwórcze i żółciopędne kurkuminy, która była podawana dożylnie w dawce wynoszącej 25 mg/kg masy ciała.
Oprócz powyższych wykazuje działanie:
- Żółciopędne, żółciotwórcze
- Przeciwzapalne, przeciwutleniające, przeciwskurczowe, przeciwdrobnoustrojowe i przeciwnowotworowe
- Wzmacnia odporność
ZASTOSOWANIE
- Choroba Alzheimera
- Cukrzyca
- Choroby układu krążenia, choroby autoimmunologiczne, choroby jelit
- Zapalenia stawów
- Stany zapalne
- Stosowany również jako barwnik, składnik kremów oraz jako środek wspomagający leczenie nowotworów (czerniak, rak piersi, pęcherza, mózgu, trzustki, jajnika, okrężnicy, wątroby) – zapobiega przerzutom przez inhibicję metaloproteinaz i zwiększenie poziomu tkankowego inhibitatora enzymów
DAWKOWANIE
Nie ma minimalnego dziennego zapotrzebowania na Kurkuminę. Dawkowanie dla optymalnych korzyści nie zostały określone.
Wspólne zalecenia 400 do 600 mg kurkuminy 3 razy dziennie.
PRZECIWWSKAZANIA I INTERAKCJE
Badania kliniczne u ludzi w dużych dawkach (2-12 g) kurkuminy wykazały niewiele skutków ubocznych, jedynie nudności i biegunkę.
Nie ma lub jest mało dowodów na to, że kurkumina jest albo bezpieczna lub niebezpieczna dla kobiet w ciąży, dlatego nie zaleca się jej stosowania.
Istnieje teoria o rozluźniającym działaniu kurkuminy na macicę co może skutkować poronieniem, jest jednak mało dowodów popierających tą teorię.
Kurkuma może zwiększać ryzyko krwawienia lub nasilać działanie warfaryny i leków na rozrzedzenie krwi!
Działanie przeciwnowotworowe wynika z jej zdolności do indukcji apoptozy w komórkach nowotworowych bez cytotoksycznego wpływu na zdrowe komórki.
Kurkumina może wpływać na działanie czynnika transkrypcyjnego NF-kB, co było związane z wieloma chorobami zapalnymi, jak np.nowotwory.
W 2001 roku w Clinical Cancer Research ukazał się artykuł na temat brytyjsko-amerykańskich badań dotyczących doustnego podawania pacjentom z rakiem jelit i odbytnicy wyciągu z kurkumy. 15 pacjentom z rakiem jelit i odbytnicy odpornym na chemioterapię przez okres do 4 miesięcy podawano standaryzowany wyciąg z kurkumy w ilości od 440 do 2200 mg dziennie. A oto cytat z artykułu, będącego streszczeniem badań: „(…) Stan jednej trzeciej pacjentów biorących udział w tych badaniach był przez 3 miesiące lub dłużej stabilny, a u jednego z nich wyciąg z kurkumy mógł mieć związek z obniżeniem się poziomu markerów i remisją guza (…). Prawdopodobieństwo, że pacjenci z rakiem jelit i odbytnicy skorzystają na przyjmowaniu wyciągu z kurkumy związane jest z większymi dawkami i potrzebne są dalsze badania, zakrojone na szerszą skalę, z udziałem grup kontrolnych”.