Kora jesionu (Fraxinus excelsior) w medycynie ludowej napary z liści używano jako środka przeczyszczającego i poprawiającego przemianę materii, a w mieszance z innymi ziołami wykorzystywano do leczenia reumatyzmu. Zbierana z młodych gałęzi wczesną wiosną w czasie okorowywania jesionu w nazbyt rozrosłych działa napotnie, żółciopędnie, przeciwreumatycznie, przeciwartretycznie, ściągająco, moczopędnie i poprawia przemianę materii.
DZIAŁANIE
- Glikozydy kumarynowe zawarte w korze jesionu mają silne właściwości antyoksydacyjne i hamują utlenianie frakcji LDL cholesterolu, wykazali to koreańscy naukowcy z Uniwersytetu w Chosun
- Napotne
- Żółciopędne
- Przeciwreumatyczne
- Ściągające
- Poprawia przemianę materii
ZASTOSOWANIE
- Przeciwdziałanie miażdżycy
- Choroba wrzodowa
- Kamica moczowa i żółciowa
- Nieżyt jelit i żołądka
- Ostra biegunka (kora)
- Zaburzenia trawienia
- Pękanie i przepuszczalność naczyń krwionośnych (liście)
- Zaburzenia krążenia mózgowego i obwodowego
- Żylaki
- Skąpomocz
- Obrzęki
- Gorączka
- Reumatyzm
- Choroby skórne
- Choroby przeziębieniowe i zakaźne
- Wysięki stawowe
DAWKOWANIE
Zewnętrznie odwar z kory stosuje się do płukania gardła i jamy ustnej przy wszelkich stanach zapalnych. Kora jesionu pomaga na stany zapalne.
Odwar z pół łyżki kory na szklankę wody 2-3 razy dziennie pije się przy wybroczynach krwawych, świadczących o kruchości ścian naczyń krwionośnych w miażdżycy, nadciśnieniu, w schorzeniach zapalnych błon śluzowych, kamicy moczowej, reumatyzmie.
SKŁAD
Garbniki oraz glikozydy kumarynowe (fraxyna, glikozyd fraxynolowy, aglikon fraxetyna) i alkohol – mannitol.
PRZECIWWSKAZANIA I INTERAKCJE
Kora stosowana leczniczo może doprowadzić do zaparcia.