Codonopis pilosula – zwiększa ilość krwinek czerwonych, białych i hemu odżywiając krew, poprawia funkcjonowanie makrofagów. Jest popularnym i szeroko stosowanym chińskim ziołem, często włączanym do formuł ziołowych jako substytut żeń-szenia.
Codonopis jest mniej kosztowna aniżeli żeń-szeń, dlatego nazywana jest często żeń-szeniem biednych. Codonopis należy do rodziny Campanulaceae, pochodzi z Chin i Korei, gdzie jest poddawana intensywnej uprawie ze względu na swoje właściwości lecznicze. Stosowana w wielowiekowej tradycyjnej medycynie wielu azjatyckich kultur, w tym TMC. Uprawiana jest na również na całym świecie. Korzenie są zbierane z roślin w trzecim lub czwartym roku wzrostu i suszone przed sprzedażą. Korzeń posiada lekko słodkawy smak.
DZIAŁANIE
- Zwiększa ilość krwinek czerwonych, białych i hemu odżywiając krew, poprawia funkcjonowanie makrofagów. Powoduje to zmniejszenie skutków ubocznych wywołanych przez związki stosowane przy chemioterapii w leczeniu nowotworów i guzów
- Codonopis wspomaga organizm poprzez pobudzanie procesu leczenia po radioterapii, pacjenci po napromieniowaniu stosujący Codonopis szybciej odzyskują zdrowie
- Obniża ciśnienie krwi, zwiększa krzepliwość krwi, podnosi poziom cukru we krwi
- Stymuluje układ nerwowy
- Poprawia system odpornościowy
- Dodaje sił i redukuje zmęczenie
- Poprawia funkcjonowanie śledziony i płuc
- Zwiększa sekrecje mleka u kobiet
ZASTOSOWANIE
- Niedokrwistość
- Brak apetytu
- Nadciśnienie
- Osłabienie organizmu
- Płytki oddech
- Osłabienie po chorobie
- Anoreksja
- Kaszel
- Astma
- Przewlekłe biegunki
- Przewlekły ból głowy
- Pomocniczo przy radio i chemioterapii
- Stosowany w leczeniu zakażenia wirusem HIV i chorych na raka (w celu ochrony przed skutkami ubocznymi radioterapii)
DAWKOWANIE
Tradycyjnie, 6–15 g wywaru Codonopis, niektóre schorzenia mogą wymagać dawek dochodzących do 30 g dziennie.
Nie udowodniono naukowo skutecznej i bezpiecznej dawki dla dzieci jak i dorosłych.
SKŁAD
Zawiera polifruktosany, inulinę, minerały, szerokie spektrum aminokwasów, threoninę, kwas asparagowy, glutamowy, izoleucynę, alaninę, asparaginę, glicynę, serinę, walinę i glutaminę, sterole, alfa spinasterol, pochodne furanu, heteroglikozydy i alkaloidy.
INTERAKCJE I DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE
Badania nad toksycznością, interakcjami i działaniami niepożądanymi są w fazie badań.