Glukonian sodu jego ważną własnością jest doskonała moc chelatująca, zwłaszcza w stężonych roztworach zasadowych i alkalicznych.
Tworzy on trwałe związki chelatowe wapnia, żelaza, miedzi, aluminium i innych metali ciężkich. Przewyższa wszystkie inne czynniki chelatujące, takie jak EDTA, NTA i związki pokrewne.
ZASTOSOWANIE
- Jako dodatek do żywności pełni funkcje buforującą, maskującą i jako rozpuszczalnik (wypieki, napoje słodzone, dla sportowców, gazowane), przetwory mięsne, desery)
- Doskonały środek chelatujący
- Efektywny plastyfikator / reduktor wody
- Inhibitor goryczy
- Stosowany do farbowania materiałów
- Do czyszczenia powierzchni stalowych
- Stosowany przy produkcji detergentów (chemia gospodarcza)
- Jako pożywka dla drożdży
- Jest również bardzo wydajny plastyfikator do betonu, zaprawy i gipsu
- Ma właściwości hamowania goryczy w środkach spożywczych
DAWKOWANIE
Maksymalna dawka nie powinna przekraczać 50 mg na 1 kg masy ciała dziennie
PRZECIWWSKAZANIA I INTERAKCJE
Brak informacji na temat ewentualnych interakcji z innymi substancjami.
Uznany za nieszkodliwy w żywności jednak sód w nim zawarty może podnosić ciśnienie tętnicze krwi więc substancja ta powinna być unikana przez osoby z chorobami układu sercowo-naczyniowego i nadciśnieniem.
Glukonian sodu to związek chemiczny o wzorze *C6H11NaO7. Stanowi on sól sodową kwasu glukonowego. Ma postać białego lub lekko żółtego proszku, który nie posiada zapachu. Może występować również pod postacią białego granulatu, który bardzo dobrze rozpuszcza się w wodzie. Natomiast jest słabo rozpuszczalny w alkoholu oraz eterze dietylowym. Poza tym jest on praktycznie nierozpuszczalny w w większości rozpuszczalników organicznych. Związek ten otrzymywany jest w wyniku metody zwanej fermentacją glukozy. Sam w sobie jest on substancją nietoksyczną.
Wodne roztwory glukonianu sodu są odporne na utlenianie i redukcję, nawet w wysokich temperaturach. Jednakże łatwo ulegają degradacji biologicznej (98% po 2 dniach), co nie stanowi problemu ścieków.
BIBLIOGRAFIA