Przytulia pospolita (Galium verum L.) , przytulia żółta, kwitnie na żółto i jest rośliną pospolitą, łatwa do zbioru. Należy do rodziny marzanowatych – Rubiaceae. Rośnie na łąkach, polanach, pastwiskach, zboczach, przy zaroślach. Kwiaty pachną miodem.
Ziele powinno być zbierane od lipca do września, może zawierać owoce (rozłupki). Suszyć w przewiewnym miejscu, nie podgrzewać. Surowiec wrażliwy na światło, bowiem zawiera irydoidy. W starych systemach należała do rodziny Stellatae – gwiazdkowatych. Przytulia żółta w medycynie ludowej stosowana w leczeniu obrzęków i stanów zapalnych układu moczowego, nadto zaburzeń nerwowych, chorób skórnych, nieżytów żołądka i jelit. Z ziela sporządzano alkoholowy wyciąg i napar. Ponadto wyciąg na winie również wydaje się wartościowy.
DZIAŁANIE
Działanie surowca jest pewne. Wywiera wpływ moczopędny i przeciwobrzękowy. Posiada właściwości przeciwzapalne i przeciwwysiękowe. Wzmacnia ścianki naczyń krwionośnych.
ZASTOSOWANIE
moczopędnie, oczyszczanie krwi, puchlina wodna, stany zapalne, wysięki, wypryski, biegunka, zapalenie gardła
SKŁAD
Sole mineralne (potas, krzem). Zawiera żółty barwnik, garbniki, kwasy fenolowe (kwas chlorogenowy, kwas galusowy), flawonoidy (rutyna) i irydoidy (w tym w formie glikozydów; monotropeina, asperulozyd), kumaryny, olejek eteryczny, enzymy ścinające białka mleka (dawniej przy produkcji serów używano sok z przytulii żółtej).
DAWKOWANIE
Odwar z rośliny (gotować ziele przynajmniej 10 minut) dobry do przemywania ran i wyprysków, cery tłustej i ze zmianami ropnymi, ponadto zasobny w krzemionkę i związki fenolowe – doustnie przy zapaleniu gardła, biegunce.
Nalewka i napar z przytulii żółtej wykazuje działanie rozkurczowe na mięśnie gładkie.
Napar jest bezpieczny. Można pić (1 łyżka surowca rozdrobnionego na szklankę) nawet kilka szklanek naparu dziennie. Nalewka na świeżym lub suchym zielu 1:3 lub 1:5, przy użyciu alkoholu 30-40% lub wina wytrawnego – mały kieliszeczek dziennie jako środek odtruwający i moczopędny.