Mocznik – organiczny związek chemiczny, higroskopijny – przyciąga wodę i nie pozwala jej wyparować, dzięki czemu działa intensywnie nawilżająco, powodując, że skóra jest gładka i jędrna.
W wyniku kondensacji podczas ogrzewania tworzy biuret. Jest to końcowy produkt przemiany białek i innych związków azotowych w organizmie, powstaje w cyklu ornitynowym. Jest wydalany z moczem, a w niewielkich ilościach z potem. Jego stężenie w osoczu wynosi 2,5–6,4 mmol/dm3.
DZIAŁANIE
- Tonik z 10% mocznika wykazuje działanie antybakteryjne, dlatego jest wykorzystywany w leczeniu trądziku
- W koncentracjach do 2% – przyspiesza podział komórek warstwy ziarnistej skóry, a tym samym jej regenerację
- W koncentracjach 5-10% – działa nawilżająco, ułatwia wiązanie wody przez keratynę i zmiękcza naskórek (wykorzystywany w leczeniu łuszczycy, dermatoz i innych chorób skóry przebiegających z nadmierną suchością)
- W koncentracjach ponad 10% – jest keratolityczny – ułatwia złuszczanie i zwiększa przepuszczalność warstwy rogowej (np. dla leków czy substancji czynnych). Działa przeciwbakteryjnie, co można wykorzystać przy cerze trądzikowej
ZASTOSOWANIE
- Trądzik
- Łuszczyca
- Rybia łuska
- Dermatozy (i inne choroby skóry przebiegające z nadmierną suchością)
Mocznik jest łatwo rozpuszczalny i szybko ulega hydrolizie, stąd towarzyszą mu zwykle stabilizatory (kwas mlekowy).
Rozpuszczalny w wodzie, alkoholu i glikolu propylenowym; nierozpuszczalny w tłuszczach.
Mocznik – (karbamid, E927b), CO(NH2)2.
Stężenie w kosmetykach: najczęściej używa się mocznika w stężeniu 2-5 %.