Czosnaczek pospolity – Alliaria petiolata (M. Bieb.) Cavara et Grande) – to gatunek rośliny dwuletniej należącej do rodziny kapustowatych. Jedyny przedstawiciel monotypowego rodzaju czosnaczek Alliaria. Występuje powszechnie na obszarze Europy i Azji Zachodniej. W Polsce jest bardzo pospolity. Charakterystyczną cechą jest to, iż roztarte liście mają wyraźny zapach czosnku. Jest ziołem a zarazem przyprawo mało znaną w Polsce i rzadko stosowaną. Jest zaś stosowana w ziołolecznictwie rosyjskim i ukraińskim. Surowcem jest ziele oraz nasiona. Ziele zawiera dużo związków siarki, flawonoidy, flawonoidy, karoten, witaminę C, olej gorczyczny.
Stosowany jest jako środek przeciwszkorbutowy, przeciwrobaczy, przeciwgrzybiczny, moczopędny, napotny, wykrztuśny, biegunkach, wodobrzuszu, czyraczności, chorobach zapalnych jelit, przy pasożytach jelitowych, astmie oskrzelowej, stanach zapalnych i grzybiczych skóry. We Francji jest stosowany jako środek moczopędny i stymulujący.
Poprzęcki polecał go jako środek obniżający ciśnienie oraz rozkurczowy, a także do zwalczania glisty ludzkiej oraz owsików /w postaci lewatywy/. Ponadto rozdrobnione liście stosowane są przy czyraczności, oparzeniach, stłuczeniach, wrzodach. Stosowanie zioła wymaga ostrożności bowiem w dużych dawkach może wykazywać właściwości toksyczne.